Arbeidsdeskundig onderzoek

Bij langdurige arbeidsongeschiktheid voert de arbeidsdeskundige een onderzoek uit om er samen met werkgever en werknemer (of verzekerde) achter te komen welke mogelijkheden er zijn in eigen of zo nodig ander werk; het liefst in de eigen organisatie, maar zo nodig ook elders op de arbeidsmarkt.

Dit onderzoek is nodig, omdat van de werkgever wordt verwacht dat de mogelijkheden voor passend werk worden onderzocht als iemand ongeveer een jaar arbeidsongeschikt is. Ook moet dan re-integratie in het ' tweede spoor' worden gestart; ofwel: het zoeken naar passend werk elders op de arbeidsmarkt. Het doel van het arbeidsdeskundige onderzoek is om de koers van de re-integratie te bepalen. 

De arbeidsdeskundige voert gesprekken met betrokkenen en brengt de taken en functiebelasting goed in kaart. Deze gesprekken duren ongeveer anderhalf uur per persoon. De functiebelasting wordt vervolgens afgewogen met de belastbaarheid. De belastbaarheid is in kaart gebracht door een arts. Op die manier wordt duidelijk of het eigen werk passend is, of dat er 'knelpunten' zijn.

Als het mogelijk is, dan worden oplossingen voorgesteld om de knelpunten op te lossen, bijvoorbeeld door inzet van hulpmiddelen, of door taken anders in te delen. Als dat niet mogelijk blijkt, dan wordt gekeken of er ander werk is dat beter past. Het doel is te zoeken naar werk dat zo dicht mogelijk aansluit op wat iemand nog kan, en waarmee diegene nog zoveel mogelijk van het inkomen kan blijven verdienen.

De arbeidsdeskundige geeft tijdens een afsluitend gesprek met alle betrokkenen een terugkoppeling en advies hoe ze de re-integratie het best kunnen vervolgen. Na het gesprek ontvangen betrokkenen een duidelijk adviesrapport.